Wereldstad

Ik moet bekennen dat het toch even wennen is. En ik weet nog niet precies waar het aan ligt. Is het feit dat ik ‘terug’ ben in de westerse wereld of is het Australië of is het Sydney zelf. Ik weet het niet maar daar ga ik nog wel achter komen. Ja, sinds ik hier aangekomen ben is het niet makkelijk een vriendschap op te bouwen zoals ik dat in de afgelopen 3 weken in Zuid-Amerika gewend ben geweest. De hostels worden bevolkt door alle soorten backpackers maar die zijn blijkbaar veel meer met zichzelf bezig dan met hun omgeving. Natuurlijk, af en toe maak ik een vluchtig praatje, maar verder kom ik eigenlijk niet. Eerst dacht ik dat het wellicht aan het hostel lag maar nee, sinds zondag zit ik in een groot hostel naast het centraal station en daar is het niet veel anders. Ondanks quasi vriendelijkheid die je van het personeel krijgt want dat lijkt soms bijzonder veel op hoe de Amerikanen je kunnen benaderen: Veel niet gemeende vriendelijkheid. Maar toch, dit hostel heeft wel een bar dus je kunt in elk geval een biertje bestellen naar een dag slenteren en zowaar maken ze ook nog een lekker steak klaar. Ik hier nu op de maandagavond relaxed buiten op het terras terwijl naast me een kleine bijeenkomst plaats vindt. De ene begroet de ander nog hartelijker dan de ander, de een nog mooier dan de ander en dat geldt voor zowel de dametjes als de heren. Allemaal voldoen ze aan het ideaal beeld. Blijkbaar is er een klein feestje omdat een van hun jarig is.
Gisteren na de verhuizing ben ik op de ‘ferry’ gestapt om een middagje te vertoeven op ‘Manly Beach’ Vrij vertaald heet dat dan ‘mannelijk strand’ en zo blijkt klopt dat ook wel een klein beetje. Het was zondag dus heel veel dagjestoeristen met even zo vele kinderen maar het strand is inderdaad ‘mannelijk’ Niet alleen door de snelle babes and boys die daar te vinden zijn maar evenwel door de enorme golven die constant op de kust beuken. Een prachtig schouwspel hoe jongens hun board over het water laten glijden. Een roeiteam probeert zich door gezamenlijke inspanning de branding te trotseren. Ja, deze golven doen me denken aan Copacabana… Op het strand is zelfs een heus volleybal toernooi aan de gang en ik moet zeggen: respect voor het talent wat zich daar ten toon spreid. Dit moet wel het Zandvoort van Sydney zijn..of is het toch meer ‘Sunset Boulevard’ van L.A.? Wachtend op het veerpont terug probeer ik een biertje te bestellen in wat dan lokaal een ‘Biergarten’ heet. Nadat ik te horen heb gekregen dat als ik alleen maar een drankje wil ik dat zelf mag halen in de bar.. En daar aangekomen wordt ik verzocht naar de andere bar te lopen…. ‘jongens…graag of heel niet’. Een beetje geïrriteerd sla ik het aanbod af en loop naar de andere dichtstbijzijnde bar. Een jonge dame die bij de ‘biergarten’ werkt komt nog even snel op me af of ik echt niet wat wil drinken.. Ondanks haar bekoorlijke uitstraling en dito boezem kan ze me niet overhalen. Ik kom terecht in wat je zou kunnen noemen een ‘PC hooftstraat’ club. Hier is het vooral zien en gezien worden en al gauw merk je wie het populairst is. Ik drink er op mijn gemak mijn biertje alvorens mijn boot me weer terug brengt naar de stad. Ik vang gesprekken op van opgetutte dametjes die het hebben over de laatste paar schoenen die ze gekocht hebben of dat hun laatste vriendje een echte ‘loser’ was. Bi j de mannen krijg ik te horen hoe ‘makkelijk’ die ene is, daar verderop met dat roze jurkje……. Af en toe kijken ze me aan om te zien of ze een medestander hebben maar ik geef ze een afkeurende frons terug. ‘Hoe ‘makkelijk’ zijn jullie dan’? Vraag ik me af… Niet dat ik dat echt wil weten…. Het blijft het eeuwenoude cliché, dat is zeker.
Na het overheerlijk muesliontbijt vanmorgen stond nog meer cultuur op het program vandaag. Een bezoekje aan de beroemde AMP-toren moest letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt zijn van de dag. Vanuit deze toren op 270 meter hoogte had ik een mooi overzicht van de stad, de havens en als je goed keek ook weer ‘Manly Beach’ en heeeeel in de verte de beroemde Blue Mountains. De toren is een leuk plekje om wat foto’s te maken maar om nou te zeggen indrukwekkend… Ja, je kunt voor $40 een stapje naar buiten wagen, volledig ingesnoerd, aan de ketting en je mag je camera niet eens mee nemen… maw het enige verschil is dat je nu buiten staat… Een ‘skywalk’ noemen ze dat.
Ik had een passe-partout gekocht dus ik mocht met 1 kaartje ook nog voor niks naar ‘Aquarium’ en naar ‘Wildlife’ Sydney. Na een wandeling door de stad kwam ik weer bij Darling Harbour waar de twee evenementen zich afspeelde. Het aquarium is mooi, zeker de moeite waard als je getunneld door het water loopt alwaar de grote vissen, roggen en haaien zich vrijelijk kunnen bewegen. Een mooie locatie om foto’s te maken. Bij de buurman waar zich het Wildlife World bevindt krijg je een indruk van al het leven in en om Australië. Bepaalde spinnen, mieren, possums, wallabee’s, Koala’s en natuurlijk de kangeroo komen nergens anders ter wereld voor. Daarbij komt dat deze laatste wandeling bijzonder was. Zonder dat ik er erg in had was ik in gezelschap gekomen van een aantal goed geklede en ook goed uitziende dames. Op een of andere manier volgden we elkaars pad. Gezellig gepraat over alles wat we tegen kwamen en hoe bijzonder het eigenlijk wel was. Twee van de dames waren duidelijk het middelpunt want er was zelfs een fotograaf bij die regelmatig foto’s nam. Mijn nieuwsgierigheid werd natuurlijk geprikkeld en vroeg wie of wat de dames eigenlijk waren…. Blijk had ik te maken met Miss Australia en Miss World….. het moet niet gekker worden! Die waren op deze rustige maandag (want alle scholen zijn vanaf vandaag weer begonnen) een kijkje komen nemen en genoten van de rust die er nu was. Ik moest enige schroom overkomen maar natuurlijk vroeg ik de dames of ik met ze op de foto zou willen. Geen probleem zeiden ze. Echter net toen we onze ‘pose’ (schrijf je dat zo?) aannemen en de fotograaf met mijn camera de foto wilde maken greep de begeleidende agent in en zei dat dit niet mag want er waren commerciële belangen in het spel. Tja, heb ik weer. Toch heb ik de dames bedankt voor hun bereidwilligheid EN hun gezelligheid.
Wauw, gewoon twee toppers tegen gekomen zeg… straks ff op internet opzoeken. Teruglopend naar mijn hostel op mijn nieuw gekocht Oakley slippers was ik diepe gedachten verzonken over wat me was overkomen en een grote lantaarnpaal maakte me weer wakker…