Blue Mountains

Na Melbourne moest ik in elk geval nog 1 ding zeker zien en dat waren de “Blue Mountains” oftewel het prachtige berggebied net 100 kilometer ten Westen van Sydney. Ik had nog een paar dagen en voordat ik naar het 7500 kilometer verderop gelegen Bangkok zou vertrekken had ik nog mooi de kans om dit gebied te bezoeken. En bezoeken is 1 ding, maar bezoeken met een bekende die in het gebied is opgegroeid is natuurlijk wel heel bijzonder. Andy, de advocaat die ik al eerder hier in Sydney en in Rio EN in Iguazu had ontmoet, had me toe gezegd om mij een klei n beetje rond te leiden door het gebied. We hadden eigenlijk voor het weekend afgesproken maar doordat zijn neefje uit het zwembad gevallen was de dag ervoor en met een gebroken been zat moesten we onze afspraak een dagje inkorten. Desalniettemin waren de plekken die hij me heeft laten zien buitengewoon fantastisch!! Zo kom je op plekken waar alleen de lokale bevolking een prachtig overzicht heeft van de ‘Blue Mountains’. Eerlijk is eerlijk, en ik heb het al vaker gezegd: sommige vergezichten zijn gewoonweg niet vast te leggen op camera. De indrukken kun je alleen vastleggen op je eigen ‘vaste schijf’ boven in je hersenpan want met name de ‘diepte’ van sommige beelden is fenomenaal! Toch heb ik geprobeerd sommige momenten en uitzichten op foto vast te leggen maar het is en blijft een slap aftreksel van wat je eigenlijk daar ervaart. Naast de mooie uitzichten moest er ook nog gewerkt worden……. De afdaling naar de Wenthworth waterfalls was natuurlijk een eitje. Met bielzen afgebakende trappen begon de afdaling maar al snel veranderde dat in steile en net iets te hoge trappen uitgehouwen in de rotsen. Ik heb het aantal niet geteld maar het waren er zeker meer dan de 366 treden die ik ergens heb gedaan tijdens de afdaling EN stijging van en naar het ‘Wreck Beach’ tijdens ! Beneden aan gekomen heb je een buitengewoon prachtig uitzicht over een mooie waterval. Ondanks dat ik inmiddels al veul, heel veul van die watervallen gezien heb, blijft het een mooi gezicht om te aanschouwen. Er is er geen een die hetzelfde is…. Dat is zeker. Naar ik hoop een paar mooie foto’s genomen en nog even genoten van het prachtige uitzicht (en er was iets meer dan alleen de waterval…..)
De afdaling is 1 ding…….weer terug naar boven is iets anders! Ik weet inmiddels dat ik geen 20 meer ben maar zoveel trappen stijl omhoog daar had ik eerlijk gezegd soms wel wat moeite mee. Onderweg moest ik af en toe toch even pauzeren als mijn hartslag boven de 150 beats per minute sloeg. Nu heb ik de laatste tijd niet zo heel veel aan mijn conditie gewerkt (helemaal niet dus) maar ik voelde me ff een echte ouwe….. Gelukkig was ik niet alleen die dat gevoel had en met meerdere pauzeerde we regelmatig onderweg naar boven. Maar al met al was het zeker de moeite waard om de afdaling te maken en achteraf valt het altijd wel mee.. We hebben nog even een paar andere uitkijkplekjes bekeken en ik kan alleen maar zeggen dat reizen je kennis(sen) vergroot en je er alleen maar je voordeel er mee kunt doen! Ik heb Andy enorm gewoon bedankt dat hij zo gastvrij wilde zijn om mij een aantal plekjes te laten zien waar ik anders ‘never’ en nooit zou zijn gekomen.

De volgende dag heb ik alle mooie en leuke plekjes gezien die je uit de folder kunt doen. Vanuit mijn hostel was alles goed onder loopbereik en dus liet ik me leiden door de folder(s) die je overal in je handen gedrukt krijgt. Vanuit ‘Echos Point’ een relaxe wandelroute gelopen en hier en daar prachtige vergezichten geschoten. Tot natuurlijk het fenomeen ‘Mist’ zich voordoet en ook hier flink roet in het eten kan laten gooien. Ik was ff bang dat mijn tijd in Katoomba te vergeefs was maar ook hier laat moeder natuur je verassen! Ondanks dat de verwachting anders was, was de hele mist die het dal bedekte na een goed half uur weer helemaal verdwenen en konden we weer volop genieten van het prachtige uitzicht. Een stijle afdaling met het treintje tot wel 52 graden is en blijft toch een bijzondere ervaring. Zeker als je nog ff het idee hebt dat je voorover de ravijn in dondert ……. Gelukkig kwamen we met zijn allen veiling en wel beneden aan en konden we aan onze mooie wandeling door de ‘bush’ gaan maken. Blijkbaar hebben hier zo’n tussen 160 en 120 jaar gelee mensen zich erg druk gemaakt over ‘coal’ en zelfs ‘gold’ delven. Hierdoor liggen er her en der allerlei relikwieën door het bos verspreid. Overal hangt wel een bordje met de verklaring waarom de 3 ton zware contragewicht of het uit 1890 oude stalen kabel ergens in het bos ligt. Een door de Zwitsers ontworpen en uitgevoerde kabelbaan brengt je dan weer veilig en wel boven en kun je je wandeling voortzetten. Naast het prachtige gebied rondom Katoomba en Leura was er natuurlijk ook nog het leven in en rondom het hostel daar. Nu moet ik zeggen dat het YHA hostel in Katoomba 1 van de betere is die ik inmiddels ken. Maar naast dat ze goed zijn of schoon of iets dergelijks zijn is het natuurlijk altijd afhankelijk van het publiek wat er op dat moment verblijft. Ik kan je wel vertellen dat het erg lang geleden is dat ik zo gelachen heb als afgelopen weekend met James, Chris, Bram, Andrew, Murray, Ben, Julia en Ane! Simpele kaartspelletjes en droge humor hebben heb leven naast de spectaculaire uitzichten van de Blue Mountains meer dan de moeite waard gemaakt. Zelfs toen we met z’n allen op de terug weg waren van Katoomba naar Sydney in de trein hebben we bijzonder veel schik gehad. Op het treinstation van Sydney namen we met veel bombarie afscheid. Homebush: Woep woep woep….. (Ik begrijp dat niemand iets van dit laatste zinnetje snapt maar het brengt mij terug naar een mooi weekend met veel (Britse) humor.

Mijn laatste overnachting in Sydney deed ik maar wederom in het Wake Up hostel tegenover het station zodat ik niet helemaal de stad in hoefde. Makkelijk maar in tegenstelling tot mijn vorige adres koud kill en zakelijk. Tijd om de balans op te maken. Een wandeling door het drukke en haastige centrum, waaronder China town, George street, Town Hall en zo nog een aantal andere plekken deed me weer realiseren dat ik een mooie tijd hier in Australië gehad heb. Natuurlijk heb ik eigenlijk nog geen zier van dit land gezien. Mijn originele plannen zijn door oa cycloon Yasi in februari drastisch veranderd. En omdat ik zo weinig nog gezien heb is dit gelijk een goed excuus om hier nog eens terug te komen! Dat formuliertje voor een sabbatical heb ik nog wel ergens liggen…….. :-)