Goodbye Cape Town

Maandag dus wel naar mijn eerder geplande trip naar de Signal Hill en Lion’s Head. Deze twee bergtopjes vormen een natuurlijk barriere tussen de ‘stad’ en de aan de kust gelegen ‘Greenpoint’. Na een korte rit met de auto kon ik vanaf Signal Hill mooi de gehele stad overzien. Vanaf hier kon je ook leuk ‘Paragliden’… mmmm leuk, dacht ik zo. Gauw maar even een kaartje gevraagd. Op de terugweg parkeerde ik mijn auto op de parkeerplaats voor de ‘Lion’s head’ wandeltocht. Kon je met je auto boven op Signal Hill komen…naar Lion’s Head was t wandelen geblazen. Gepakt met rugzak met anderhalve liter water ben ik om 12uur aan deze wandeling begonnen. Het wandelpad liep glooiend omhoog en de warmte van die dag voelde ik merkbaar. Ik had geen idee eigenlijk hoever je deze bult op kon lopen en als ik weer omhoog keek dacht ik ‘om de hoek zul je wel niet meer verder kunnen’. Het wandelpad liep als een cirkel rond de top en toen ik bijna een hele ronde gemaakt had bleek ik ongeveer halverwege(!) te zijn…pffff. Na een korte pauze en een praatje met drie jongelui ben ik met hen verder omhoog gewandeld. Het duurde dan ook niet lang of het wandelen ging over in klauteren… puffend van de warmte ging het steeds hoger. En ik maar denken.. zo meteen kun je echt niet verder, maar blijkbaar kon je echt tot aan de top komen! Vaak had ik het idee.. aha nog een klein stukje maar even zo vele keren werd ik erg teleurgesteld. Sjesus, komt er dan geen eind aan!
Na ruim anderhalf uur zwetend naar boven geklauterd te zijn bereikte ik dan toch eindelijk de top (699m)….. waooww wat een uitzicht! Ik geloof niet dat ik nog een droog stuk kleding aan mijn lijf had….maar kwam natuurlijk door de warmte van die dag.. ;-). Over het uitzicht kan ik kort zijn, dat was schitterend! Ik heb even een stuk steen op gezocht en vanaf daar nam ik uitzicht in me op… Gewoon 10 minuten staren en genieten, heerlijk! Als je op 1 bepaalde plek staat, boven op een flinke rots, kun je om je eigen as draaien en daarmee alles overzien! Filmpje zal ik op FB zetten als ik er aan toe kom. Na een half uurtje was ik weer een beetje bijgetrokken en klaar voor de afdaling. Ook niet eenvoudig maar in elk geval minder inspannend, alhoewel ik moet zeggen dat ik, beneden aangekomen, wel behoorlijk mijn knieën en enkels begon te voelen.
Een stukje verderop was de kabelbaan naar de Tafelberg. Ik had al van afstand gezien dat het al de hele dag behoorlijk druk was met auto, dus een parkeerplekje zoeken zou wel een uitdaging zijn. Maar omdat het al ver na drieen was, was het niet meer zo druk. Vlakbij de ingang vond ik een plekje en na een lekker ijsje heb ik mijn laatste beklimming gedaan. Inderdaad, na ‘Lion’s head’ had ik het met zelf klimmen wel een beetje gehad en ben relaxed met de kabelbaan gegaan. Nou was ik van de vorige top al onder de indruk maar boven aangekomen op zo’n 1086 meter was dit natuurlijk heb summum! Werkelijk schitterend uitzicht!! Ik kon wel blijven foto’s maken, telkens zag ik weer een nieuw prachtig plaatje voor me. De Stad, V&A Waterfront, de haven en in de verte Robbeneiland en Blouberg beach. Ook aan de andere kant richting het zuiden waar de zgn 12 apostelen staan (12 uitstekend kliffen van de tafelberg) was een vergezicht om niet meer te vergeten. We hadden natuurlijk ook geluk met het weer want dat kan van dag tot dag nogal verschillen. Hoewel het ‘beneden’ in de stad zonnig is wil nog niet betekenen dat ook de Tafelberg in de zon ligt. Grappig dat ik ook hier weer bekende tegen kwam. De familie die ik de dag ervoor bij Mzoli’s zag, zat nu in het restaurant gezellig te snavelen. Ik ben tot na 6 uur gebleven want ik wilde eigenlijk een mooie zonsondergang zien maar helaas wierp hoge sluierbewolking roet in het eten en was er niet heel veel zon meer te bekennen. Toch ben ik met een heerlijk gevoel weer naar beneden gegaan...
Omdat het woensdag en donderdag wat minder weer zou worden heb ik mijn trip naar Kaap de Goede Hoop maar uitgesteld want ik wilde perse dinsdag nog van de berg afspringen. Ik had de dag ervoor Jan al bezig gezien met 1 van zijn klanten en dat beviel me wel. Dus ik een kaartje gevraagd en dinsdagochtend heb ik hem gebeld of ik voor die dag nog een sprong met hem kon doen. Zo gezegd zo gedaan en om 12 uur hadden op Signal Hill de afspraak. Ik had natuurlijk al een beetje gezien hoe het in zijn werk ging en ik kon me de cursus die ik ooit in Duitsland had gedaan nog wel herinneren… Inklikken, optrekken en rennen rennen rennen totdat je in de lucht hangt. Simpeler kan het niet. Een paar mooie foto’s en filmpjes werden kon ik door zijn mobiele camera maken en het resultaat was top. De vlucht was helaas niet zo lang zoals ik had gehoopt maar ja.. zoiets valt altijd wel tegen. Na een kleine 15min maakte we een zachte landing na een heerlijke rondvlucht. Helemaal lekker. Met een taxi reden we weer terug naar de top alwaar we afscheid namen. Met een big smile ben ik terug naar het hostel gegaan…. Nog mooi de tijd om even nog wat meer van de stad te gaan bekijken.
Je bent niet in Kaapstad geweest als je ook niet een trip hebt gemaakt naar het uiterste puntje van het Afrikaanse continent! Dus woensdag op tijd op gestaan en op weg naar Kaap de Goede hoop! Jammer dat het die ochtend regende maar dat moest de pret niet drukken. Blij dat ik inderdaad de dag ervoor die paragliding gedaan had! Via de westkust een werkelijk schitterende route over ‘Chapman’s Peak’. Erg jammer dat mijn uitzicht door het slechtere weer beperkt werd maar als je de route op Google Earth bekijkt kun je wel zien hoe mooi het is. Al snel werd het weer beter hoe zuidelijker ik kwam. Ik stak dwars door het schiereiland en bij Simonstown scheen het zonnetje alweer. Even twijfelde ik of ik nog naar de Pinguïns zou gaan kijken maar die bewaarde ik wel voor de terug weg. Bij Smitswinkel Bay ging ik het Nationale park binnen en naar betaling van 110 Rand mocht ik doorrijden. Het landschap is prachtig. Je kunt op de heuvels mijlen ver weg kijken. Na een bakkie koffie bij het ‘visitors centre’ ben ik snel doorgereden naar de Kaap. Massa’s toeristen, soms met busladingen vol, liepen de laatste 300 meter tegen de helling omhoog om bij de vuurtoren te komen. Ik er achteraan natuurlijk met een hele stevige bries in m’n rug. Boven aangekomen stond me weer een schitterend uitzicht te wachten…yes! De Kaap bestaat eigenlijk uit twee delen. Je hebt het Zuidelijkste puntje ‘Cape Point’ en aan de Westkant ‘Kaap de Goede Hoop’. Dit is het meest Zuidwestelijke puntje. Natuurlijk moest ik ook daar naar toe. Na een wandeling van 3 kwartier naar deze ‘bult’ kwam ik daar achter dat daar nou net niet dat mooie bord ‘Kaap de Goede Hoop’ stond. Ik was verbaasd eigenlijk want die wilde ik wel op de foto! Ook twee Nederlandse meiden waren hierover een beetje teleurgesteld. Waar is nou dat stomme bord waar de hele wereld al een foto van heeft? Al snel kwamen we er achter dat dat bord onder aan het strand stond met daarbij al die toeristen. En het mooie was.. die waren er allemaal met de auto naar toe gereden! Grrr…… maar toch wel een leuke wandeltocht gemaakt 
Via een omweg kwam ik dan toch ook zelf ook met de auto bij deze mijlpaal terecht en had eindelijk mijn einddoel bereikt! Een collega toerist heeft er een mooie foto van gemaakt zoals de bedoeling was. Op de terugweg kwam ik nog oog in oog met een groepje Bavianen die langs de weg naar voedsel aan het zoeken waren. Bavianen heten eigenlijk Bobbejaan in het Afrikaans en overal vind je dan ook borden met de waarschuwing dat je ze vooral niet moet voeren en dat ze levensgevaarlijk kunnen zijn. Iets verderop nog even rustig aan want we hebben een overstekend schilpad en tja.. die zijn niet zo snel 
Rond de klok van 5 uur parkeerde ik mijn auto weer in de garage van het hostel en heb mijzelf nog getrakteerd op een lekker etentje en de dag nog eens aan me voorbij laten gaan. Omdat het donderdag – helaas helaas – mijn laatste dag in dit mooie en fascinerende land zou zijn heb ik ’s avonds met – m’n inmiddels goeie maat – Duncan nog een paar afzakkertjes gepakt om mijn vakantie in goeie doen af te sluiten……… Proost.
Na een overheerlijk ontbijt de volgende dag bij ‘Foodloversmarket’ een paar straten verder ben ik die laatste ochtend nog even naar het Kasteel ‘de Goede Hoop’ gelopen. Een grote groep basisleerlingen bevolkten de grasmat in het midden van het kasteel. Nieuwsgierig volgende ze hun gidsen die vertelden over de verhalen die dit Kasteel met zich mee gebracht heeft. Men komt allerlei Hollands namen tegen die dit Kasteel vertoefd hebben. Jan van Riebeeck deed kort na 1652 een eerste aanzet voor de bouw. Binnen zijn een paar mooie tentoonstellingen te zijn over de Boerenoorlog tussen de Britten en de boeren oftewel de Afrikaners. Zoals iedereen wel weet kwamen die veelal oorspronkelijk uit Nederland.
Het middaguur naderde alweer snel en het werd tijd om van deze stad afscheid te nemen. Afscheid genomen van de medewerkers van het hostel en al snel zoefde ik weer over de snelweg richting het vliegveld. Het inleveren van de auto was snel gepiept en voor ik wist zat ik alweer in de vertrekhal van Kaapstad Airport wachtend op een kist die me weer 9600 kilometer terug zou brengen naar het kouwe regenachtige Nederland….. Ruim tweeënhalve week Zuid Afrika waren voorbij gevlogen en het is mij buitengewoon goed bevallen.
Ik mag nu wel concluderen dat dit land prachtig en zeer divers is. Ik snap wel dat sommige mensen hier helemaal verliefd op worden en hier naar toe willen verkassen. Vorig jaar heb ik in totaal 4 weken in het Noordoosten rondom Johannesburg gezien en nu het Zuidwesten. Natuurlijk zijn er nog heel veel plaatsen die ik nog niet gezien heb maar dat kan ook niet in de immense land. Het blijft een land waar je heel makkelijk reist en voor ieder wat wils. En het is voor Nederlandse begrippen niet duur. Dit alles maakt het een heel aantrekkelijk vakantieland! Ik heb nu zo’n 1600 kilometers afgelegd het leken er 160. Gelukkig zaten er wel een paar toppers bij zoals het Bungy jumpen, Mr Luigi en de Tafelberg. Een aanrader dus!
Ik hoop dat jullie net zoveel plezier gehad hebben met lezen als ik met schrijven.
Liefs
Carlo