Welcome to the jungle!!

Woensdag vertrek naar Porte Maldonado.
Ook vandaag zouden we de motors in het hotel laten staan want een 3 daagse trip (2 nachten) naar de andere kant van de Andes stond op het program. Na het ontbijt met de taxi naar het vliegveld van Cuzco en daar liet Geert ons achter. Alle papieren waren geregeld en we konden op pad. Ik had het idee van ‘nou, t zal wel zo’n klein pokke toestel zijn die ons de jungle in brengt’ maar nee… een heuse A320 Airbus stond klaar. En die kist zat nog vol ook! Moet wel populair zijn daar… Dat de afstand toch niet heel groot is blijkt wel uit dat we in een klein uur tijd al met de landing begonnen. Daar de temperatuur van de afgelopen dagen ergens tussen de 15 en 24 graden lag was de aankomst als verwacht: In de deuropening stap je in een zinderende en vochtige hitte en het lijkt of je zo de sauna in stapt. De welbekende man met de hamer…….pfffff. Minstens een graad of 35 moet het zijn geweest.
Na wat boodschappen gedaan te hebben op de lokale markt (erg leuk en divers) voor de reis naar onze eind bestemming stapte we in een ‘longboat’ voor een tochtje van zo’n ruim 30km stroom afwaarts. Na een korte snelle app met Sharon meldde ik me af want al snel verloor ik contact met de buitenwereld voor wat betreft telefoon of internet. 2 dagen afgesloten van de buitenwereld…. Goh dat was lang geleden!
Bij aankomst een welkomst woord van de manager en een smakelijke lunch (Het was al bijna 4u en inmiddels echt honger). Chris en ik betrokken een van de op palen staande hutjes en smeerde ons goed in met anti insecten middel want die hadden we al op onze blanke huid gespot! Nog voor het om 18:00u donker werd begonnen we aan een korte tocht naar een klein meertje alwaar wat kaaimannen lagen te wachten. Niet dat ze direct zichtbaar waren in de laag staande modderpoel maar uiteindelijk hebben we er wel een stuk of 6 gezien… Kronkelend door het water op zoek naar prooi. Ik vond ze niet zo groot als ik had verwacht. De grootste is, denk ik, een twee en een halve meter. Het zijn natuurlijk ook niet de krokodillen die ik nog vanuit Zuid-Afrika ken. Deze waren bijna aaibaar…… 
Na de wandeling nog even een verfrissend biertje aan de bar en vroeg naar bed. Om 22:00 sloot de bar dus zat er ook niks anders op.
Donderdag vroeg op voor een opnieuw een wandel excursie door het bos.. Overigens is wakker worden hier een beetje een onwerkelijke belevenis.. de prachtige geluiden die uit de het oerwoud je oren tegemoet komen is heerlijk. Zovele verschillend geluiden waarvan sommige zelfs digitaal lijken. Daarbij de opkomende zon die de afgekoelde nacht weer maximaal zal opwarmen maken het uitzicht een streling voor het oog. In een wandeling van 5 a 6km legde onze vaste gids uit over de flora en fauna in het bos. Bij een ander meertje aangekomen beklommen we een wel 15m hoge uitkijktoren waar we goed zicht hadden over de prachtige jungle. Na de lunch hadden we wat tijd voor ons zelf en daarom besloot ik maar even heerlijk gebruik te maken van het bijbehorende zwembad. Wat een verademing nadat je de hele morgen al het zweet over je rug hebt voelen lopen. Later die middag nog even een wandeling gedaan op het tegenover gelegen apeneiland. Hier worden verschillende soorten apen ‘gehouden’ die uit gevangenschap komen en eigenlijk niet meer terug kunnen in de vrije natuur. Ze zijn daarom ook niet echt mensenschuw en het tafereeltje waarbij ze gevoerd worden dan ook niet echt ‘dicht bij de natuur’. Maar goed, toch wel even leuk om te zien… zeker als je ziet hoe vele bezoekers reageren.. Aapjes die naar aapjes kijken .
Wat me het meeste opgevallen is, zijn de fantastische enorme bomen! Ontzagwekkend van formaat soms en sommige deden me denken aan die enorme boom uit de film Avatar. Helaas zijn ze nauwelijks op foto vast te leggen!
Die avond hebben Chris en ik afgesloten met een spannende en geweldige overwinning op de Zweden met tafelvoetbal!
Vrijdag hebben we op ons gemak ons voorbereid op de terugreis naar Cuzco. Een prachtige Ara die door de manager werd gehouden zwaaide ons uit en rond half negen stapte we weer in de boot die ons terug stroomopwaarts bracht naar het plaatsje Porte Maldonado. Uiteraard duurde de tocht dit keer wat langer.
Terug in Cuzco was het weer een heerlijk koel, althans zo voelde het, maar ook voelde je gelijk het grote hoogteverschil tussen Porte Maldonado(200m) en Cuzco(3500m)! In Cuzco nog wel de tijd gehad om even te shoppen en zowaar had ik nog een nieuwe broek kunnen scoren. De enige spijkerbroek die ik bij me had was gehavend uit de jungle terug gekomen. Ach, voor nog geen 30euro had ik toch een echte North Face(…) broek te pakken. Terug in het hotel kregen we wel in de gaten dat we niet de enige groep motorrijders waren. In de garage stonden een hele grote groep echte zware Harley Davidson brommers. In de lounge bevonden zich dan ook vele berijders van deze mooie machines. De een nog zwaarder toegetakeld dan de ander. Baarden, ringen overal doorheen, triomf-badges op hun leren mouwloze jasje, vlezige paardenstaartjes, tattoos waar je ook maar keek en natuurlijk diverse halssnoerkettingen van opengebroken offerblokken om hun nek. Tja een ware carnavalsattractie als je de HD club van Peru mag bekijken. Volgens mij vierde ze hun zoveel jarig bestaan want in de lounge van het hotel stonden ook 2 pitspoezen te poseren bij de ingang van de bar.
Die avond ben ik maar vroeg gaan slapen echter ik heb een hele slechte nacht achter de rug gehad. Deze had vooral te maken met het plotselinge hoogte verschil tussen Porte Maldonado. Ik voelde me erg benauwd had soms het gevoel of ik geen lucht kreeg. De volgende dag bleek wel dat ik niet de enige was die dit had ervaren. Ook Doc Ulf had veel last gehad.