Walvissen

Mijn eerste kennismaking met Hermanus moest en kon dan ook niet anders zijn dan oog in oog zijn met de walvissen. Net onder de kust zwommen ze – een groep van minstens 8 stuks – pracht exemplaren naar mijn idee. Sommige soms springend uit het water en dan een diepe plons. Het water spettert alle kanten op en het lijkt of ze zich uitstekend vermaken. Foto’s daarvan maken is echte een geheel andere kunst. Hoewel ze relatief dichtbij waren en ik een telelens had, is het toch verdomde moeilijk de sfeer, de (e)motie, de beleving in 1 foto vast te leggen. Desalniettemin een ware beleving om deze – zo rust afdwingende - dieren in hun volle glorie en eigen omgeving waar te nemen. TOP!

Het lijkt deze trip een waarachtig samenkomst van weerzien te zijn.. ’s avonds al ik van mij biertje zit te genieten komt er plots een vaag bekend persoon door mijn beeld. Ze loopt voorbij en kijk mij ook aan zo van…. Hoi, eh.. ik ken jou toch?... Als daarna ook nog haar vriendje voorbij komt is het me duidelijk! Hallo Maartje en Halewijn! Tja, ik had Maartje niet in eerste instantie herkent maar dat kwam omdat ze nu haar bril niet op had…… Na snel weer wat verhalen uitgewisseld te hebben, zijn we maar gezellig met z’n drieën wat gaan eten in de stad. Supergezellig!

Omdat Backpackers Hermanus geen verkeerde stek was en ik toch nog tijd had, besloot ik nog maar een dag te blijven. Mooi de tijd om langs de kust wat walvissen te spotten en relaxed kuieren door het stadje. Eigenlijk ook op naar die jeans die ik vorig jaar in Johannesburg had gekocht maar nog steeds geen fatsoenlijk alternatief heb gevonden. Nou ja.. lukt het hier niet …dan maar in Kaapstad, toch?
Hermanus is eigenlijk niet veel meer dan een heel toeristisch maar gezellig stadje. Je ziet hier veel toeristen vertoeven, soms hele busladingen vol, die uitstappen om een mooi plaatje te schieten. Ook zijn er veel senioren flatjes waar de gepensioneerde Zuid Afrikaan – mocht hij/zij dat willen betalen - zijn/haar tijd te verdoen. Tja eigenlijk is de hele zuidkust met dit soort plaatjes bezaait. Je zou je zomaar aan de Engelse zuidkust kunnen verbeelden.
Later op de middag begint het slechte weer op te komen en is het eigenlijk beter om binnen te zitten. Ook wel eens lekker om ff niks te doen....
De rust wordt rond een uur of 4 verstoord door een grote groep uit Leipzig. Een muziek groep bleek het te zijn. Gezellig maar ook rommelig werd er gezamenlijk genoten van de braai die door de beheerder was georganiseerd. Later op de avond maak ik kennis met Melanie en Dominique. Twee leuke dames uit het Beierse land…tja ook Duitsers dus. Ik denk dat het met de herfstvakantie in Duitsland te maken heeft waarom ik er zo veel tegen kom. We hebben in elk geval een gezellig avond gehad en besloten elkaar ergens in Kaapstad weer eens op te zoeken want naar het schijnt zijn we het komend weekend alle drie daar…