Weekend in Kaapstad

Zonnig en warm startte ‘s morgens alweer de dag, een mooie dag om de stad verder te verkennen. Eerst natuurlijk beginnen met een lekker ontbijtje in de talloze shops die de stad kent. In de straten krioelt het van de mensen, vele druk met voornamelijk of handel drijven of onderweg naar een volgende bizznizz afspraak. Uiteraard ook de vele minder bedeelde die het uitpluizen van de afvalbakken tot vak hebben gemaakt. Hier en daar word ik aangesproken of ik niet wat geld over heb voor een hongerige wereldburger. Slenterend kwam ik bij ‘V&A waterfront’ uit. Dit is een winkelcentrum annex wooncomplex annex toeristisch trekpleister. Omgeven door te dure appartementen complexen die aan het water liggen zijn er talloze winkeltjes en eetgelegenheden waar jong en oud zich kan vermaken. Een hapje eten bij de ‘foodmarket’ was wederom heerlijk. Op de achtergrond schittert natuurlijk de tafelberg alhoewel er te veel hoogbouw in de weg staat om echt een mooi plaatje te vormen. Een 5-mans formatie speelt op het pleintje de sterren van de hemel met lekker bekend songs en in de fontein spelen tientalle kids met het water gade geslagen door de paps en mamsen…. Een mooi en prettig gezicht. Ook grappig om te ervaren, al lopende door dit complex, is dat het blijkbaar bijna Kerst is… Vele winkels hebben zich al op gemaakt voor de feestelijke tijd die er ook hier komen gaat. Het wordt hier als een lange ‘zomer’ vakantie ervaren van tenminste 2 a 3 weken. Het blijft toch wel een beetje raar, Kerst in de zomer, maar ik zou er heel goed aan kunnen wennen ondanks dat ik niks met ‘Kerst’ an sich heb.

Het warme weer maakte me dorstig en zowaar is er om de hoek een engelse pub die mij van een overheerlijk ijskoud biertje voorzien. Naast me zit John. John is een waterbouwkundige die woont en werkt in Namibië maar nu even hier is voor zaken. Een gezellig praatje over Namibië en Nederland. Van oorsprong Brit is hij ooit begonnen aan een waterproject in Namibie en is nooit meer weggegaan. Het viel me al eerder op dat vele Britten naar deze regio zijn geemigreerd en er hun thuis van gemaakt hebben. Na een paar heerlijke biertjes en de nodige verhalen hebben we afscheid genomen.

Op het dakterras van het hostel was die avond wederom een feestje… ditmaal een iets verlate ‘Halloween’ party. Het personeel hadden hun best gedaan om de tent leuk te pimpen. Ik kon ook deze dag en avond weer als geslaagd (hik) afsluiten….

Ik had de zondag eigenlijk gepland om de signal hill en de Lion’s head te gaan bekijken maar ik werd door Cathy overgehaald om met een aantal naar Mzoli’s te gaan… Nu kende ik Mzoli’s al van de 3opreis serie van BNN. Na wat heen en weer gebabbeld wie er nu eindelijk mee zou gaan, gingen we rond half twaalf met 5 man en Greg de ‘touroperator’ op pad.
Mzoli’s is wel een belevenis.. zeker nu iedereen zijn ‘paycheck’ heeft gekregen. Het laat zich het best omschrijven als 1 groot schrans-, drink-, en dansfestijn midden in de beruchte ‘townships’ Het is daarom ook niet heel verstandig om daar zonder kennis van zaken en begeleiding naar toe te gaan. Gelukkig wist Greg precies waar hij zijn moest. Mzoli’s is eigenlijk van oorsprong gewoon een lokale slager maar die heeft ‘vreten’ tot een hogere wetenschap gemaakt. Grote ladingen vlees worden aan de klanten verkocht en wordt daar ook terplekke op de ‘Braai’ gegooid waar je het een halfuur later kant en klaar op een schaal afgeleverd. Zoals ik al zei…. Greg wist gelukkig een mannetje die het vlees voor ons zou regelen en wij dus niet in de ellenlange rij hoefde te staan. Met een biertje in de hand op deze vroege zondag wachten we rustig in het restaurant ons eten af. Jessica, een Oostenrijkse jongedame die ook in ons hostel verbleef was reuze nieuwsgierig naar de rest van de township en vroeg Greg of ze niet een kijkje kon nemen. Met het advies om maar vooral niet te ver en alleen te gaan ben ik met haar mee gelopen. Wat we aantroffen was eigenlijk zo slecht nog niet. Het blijkt dan ook dat die meneer Mzoli behoorlijk voor economisch voorspoed garant staat en hij de hele omgeving hiervan mee laat profiteren. Woningen zijn bijna allemaal van steen (en ook nog vrijstaand!)… We ontmoeten eigenlijk alleen maar hartelijke mensen die ons begroette en vele kinderen die de aandacht van ons opeisten. Na een half uur kwam Greg ons ongerust tegemoet…waar we bleven en het eten stond koud te worden!
Terug in het ‘restaurant’ was het al behoorlijk vo gelopen en klonk de muziek hard uit de enorme speakers. Het vlees was lekker gekruid en we lieten het ons goed smaken. Dat de rest van de – voornamelijk - lokale bevolking de nodige alcohol genuttigd had was in elk geval duidelijk te merken.. zowat iedereen lieten de heupjes wiegen op de klanken die de DJ uit zijn speakers perste.
Het was gewoon gezellig druk en ik maakte een rondje door de menigte. Gewapend met mijn camera die ik toch wel angstvallig goed vast hield, wilde vele jongelui op de foto…. Volgens mij is dit en lokale hobby, want op onze wandeltocht hiervoor kreeg ik dat verzoek ook al. Even een praatje gemaakt met een Nederlandse familie die hier met 12 man(!) in Zuid Afrika op vakantie waren. Terug aan onze tafel wilde Greg weer weg want het zou anders te ‘link’ worden naarmate de lieden meer gedronken hadden. Maar Jessica, Pablo en ik wilde nog helemaal niet weg. Afgesproken was dat hij ons dan toch uiterlijk om 4 uur zou oppikken. Zo gezegd, zo gedaan. Erg leuk om te zien hoe zo alle gasten heerlijk uit hun bol gaan.. en dat – blijkbaar – elke maand na de uitbetaling van het salaris!
Greg was precies op tijd en veilig en wel verlieten we die geweldig belevenis. Wel jammer dat ik mijn gsm moest achterlaten….