Hostel
Door: Jafo
Blijf op de hoogte en volg Carlo
13 Januari 2011 | Brazilië, Rio de Janeiro
Inmiddels ben ik er wel achter gekomen dat een weblog bijhouden geen sinecure is. Ik ben nu een week onderweg en tijd vliegt om. Telkens neem ik me voor om weer wat te schrijven maar dan pop er weer iets op waardoor ik telkens weer opnieuw moet beginnen. De laatste dagen zijn heerlijk geweest. Genoten van het weer, de mensen, het uitzicht, de gehele sfeer eigenlijk wel. Maar niet alleen de dingen hier maar ook alle leuke lieve en zeker ook ontroerende reacties die ik soms uit Nederland krijg. Bedankt daarvoor! Ik vind het TOP.
Ik heb me eigenlijk altijd al afgevraagd hoe het zou zijn in zo’n hostel. Ik zit hier nu een week en het is precies zoals ik het had verwacht. Mijn hostel ligt iets buiten het centrum van Rio en zo’n 150 meter van het strand. Elke dag komen er wel nieuwe mensen binnen en uiteraard gaan ze ook weer. Intussen heb ik al met vele mensen kennis gemaakt. Het is erg leuk om hun verhaal te horen. Wat ze doen, wat ze gedaan hebben, waar ze naar toe gaan en wat ze nog willen met hun leven. Ik zou er inmiddels al een boek over kunnen schrijven maar dan kom ik zelf helemaal nergens meer en dat zou toch wel jammer zijn. Ik heb een kamer met 9 bedden erin en je snapt dat daar altijd chaos is. De ruimte is natuurlijk te klein en te warm. Mannen en vrouwen slapen er meestal…. Meestal ergens tussen 3 uur in de ochtend en 12 uur in de middag want de meeste genieten enorm van het uitgaansleven hier. Het gebeurt dus regelmatig dat ik ergens midden in de nacht wakker word van gestommel als er weer eens eentje binnen komt vallen.
De laatste dagen trek ik veel op met George. Hij is een Australiër, net zo oud als ik en wij twee zijn zo’n beetje het luisterend oor voor alles wat een verhaal kwijt wil. We hebben er veel schik van. De meeste zijn jongeren tot zo’n beetje 35 jaar dus je kunt je voorstellen dat we ons een paar ouwe bokken voelen. George is ooit aan zijn trip begonnen in Peru en Chile samen met zijn vriendin. Helaas is ergens onderweg de relatie stuk gelopen en zijn hun wegen gescheiden. Sindsdien reist hij alleen rond, een beetje met zijn ziel onder zijn arm. Hij is nog een dikke week hier totdat hij naar huis terug gaat.
Zondag hebben we een lange wandeling gemaakt en uiteindelijk uitgekomen bij een expositie van een bekende fotograaf van Russische afkomst. Zowel zijn werk als het gebouw waren zeer de moeite waard. Dinsdag een bezoekje naar de botanische tuinen. Haviana, een Australische dametje met roots in Chili, woonachtig in London, is die dag met ons mee gegaan. Met nog een beetje de ideeën van de fotograaf in m’n gedachte heb ik proberen wat foto’s te maken.
Woensdag was cultureel gezien een topdag. Met de metro zijn we naar Cosme Velho geweest alwaar we het trammetje naar de top van de Corcovado hebben genomen. Bovenop staat het wereldberoemde beeld van christus die uitkijkt over de stad. Iedereen die de naam Rio de Janeiro hoor krijgt onmiddellijk dat beeld voor zich. Gelukkig waren we redelijk vroeg want net nadat we een kaartje hadden gekocht van een jongedame (die overigens een eeneiige tweeling is van Julia Roberts), komen buslading vol toeristen binnen vallen. Met het trammetje naar boven is het nog een paar (…) trappen naar 710meter boven de zeespiegel. Vanaf hier is het precies 9528km naar huis volgens m’n GPS! Wat een uitzicht! Fantastisch! Wauw……. Alleen niet vandaag… Net als ik een foto wil maken van het christus beeld komen dikke wolken overdrijven en het hele uitzicht zowel naar het beeld als naar de stad verdwijnen compleet! Je kunt je voorstellen dat ik even niet te genieten was, jee, wat was ik kwaad op mezelf. Niet dat ik er iets aan kon doen maar dit bezoek stond al een paar dagen en telkens maar uitgesteld door diverse redenen. Precies vandaag is de bewolking op sommige plekken hardnekkig en dan heb je pech. Ik bedenk me nog ff of ik niet ergens voor gestraft word omdat ik niet zo religieus ben (om het maar eens zacht uit te drukken) maar dan ben ik natuurlijk de enige. Drommen mensen kijken teleurgesteld omhoog en ja… weldra het beeld als een schim, steeds duidelijker, opdoemt vanuit de mist klinkt er groot applaus van de mensen. Erg grappig. Al met al toch nog een paar leuke foto’s kunnen maken. Weer beneden aangekomen willen we naar de suikerbroodberg. Dit is de andere hoge piek waar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Met behulp van handen en voeten is de buschauffeur zeer bereidwillig ons advies te geven en binnen een mum van tijd zitten we in de gondel naar boven van deze toeristische topper. Wel grappig dat elke Braziliaan(se) zo erg aardig is en niets te veel is om uit te helpen. Zelfs in de metro worden soms aangesproken of we nog hulp nodig hebben. Je kunt gewoonweg niet verdwalen hier.
Via een tussenstation op bult nummer 1 gaan we verder en dan wederom een werelds uitzicht. Links het strand van Copacabana, dan de stad met het Christusbeeld op de achtergrond (ja nog steeds deels verhult in mist) en dan verder naar rechts het centrum van de stad en dan het binnenmeer van Rio… Ik voel het aan m’n lijf.. ja, dit is fantastisch! Een smsje van Frank noodzaakt me ff om m’n zonnebril op te zetten.
Ik heb me eigenlijk altijd al afgevraagd hoe het zou zijn in zo’n hostel. Ik zit hier nu een week en het is precies zoals ik het had verwacht. Mijn hostel ligt iets buiten het centrum van Rio en zo’n 150 meter van het strand. Elke dag komen er wel nieuwe mensen binnen en uiteraard gaan ze ook weer. Intussen heb ik al met vele mensen kennis gemaakt. Het is erg leuk om hun verhaal te horen. Wat ze doen, wat ze gedaan hebben, waar ze naar toe gaan en wat ze nog willen met hun leven. Ik zou er inmiddels al een boek over kunnen schrijven maar dan kom ik zelf helemaal nergens meer en dat zou toch wel jammer zijn. Ik heb een kamer met 9 bedden erin en je snapt dat daar altijd chaos is. De ruimte is natuurlijk te klein en te warm. Mannen en vrouwen slapen er meestal…. Meestal ergens tussen 3 uur in de ochtend en 12 uur in de middag want de meeste genieten enorm van het uitgaansleven hier. Het gebeurt dus regelmatig dat ik ergens midden in de nacht wakker word van gestommel als er weer eens eentje binnen komt vallen.
De laatste dagen trek ik veel op met George. Hij is een Australiër, net zo oud als ik en wij twee zijn zo’n beetje het luisterend oor voor alles wat een verhaal kwijt wil. We hebben er veel schik van. De meeste zijn jongeren tot zo’n beetje 35 jaar dus je kunt je voorstellen dat we ons een paar ouwe bokken voelen. George is ooit aan zijn trip begonnen in Peru en Chile samen met zijn vriendin. Helaas is ergens onderweg de relatie stuk gelopen en zijn hun wegen gescheiden. Sindsdien reist hij alleen rond, een beetje met zijn ziel onder zijn arm. Hij is nog een dikke week hier totdat hij naar huis terug gaat.
Zondag hebben we een lange wandeling gemaakt en uiteindelijk uitgekomen bij een expositie van een bekende fotograaf van Russische afkomst. Zowel zijn werk als het gebouw waren zeer de moeite waard. Dinsdag een bezoekje naar de botanische tuinen. Haviana, een Australische dametje met roots in Chili, woonachtig in London, is die dag met ons mee gegaan. Met nog een beetje de ideeën van de fotograaf in m’n gedachte heb ik proberen wat foto’s te maken.
Woensdag was cultureel gezien een topdag. Met de metro zijn we naar Cosme Velho geweest alwaar we het trammetje naar de top van de Corcovado hebben genomen. Bovenop staat het wereldberoemde beeld van christus die uitkijkt over de stad. Iedereen die de naam Rio de Janeiro hoor krijgt onmiddellijk dat beeld voor zich. Gelukkig waren we redelijk vroeg want net nadat we een kaartje hadden gekocht van een jongedame (die overigens een eeneiige tweeling is van Julia Roberts), komen buslading vol toeristen binnen vallen. Met het trammetje naar boven is het nog een paar (…) trappen naar 710meter boven de zeespiegel. Vanaf hier is het precies 9528km naar huis volgens m’n GPS! Wat een uitzicht! Fantastisch! Wauw……. Alleen niet vandaag… Net als ik een foto wil maken van het christus beeld komen dikke wolken overdrijven en het hele uitzicht zowel naar het beeld als naar de stad verdwijnen compleet! Je kunt je voorstellen dat ik even niet te genieten was, jee, wat was ik kwaad op mezelf. Niet dat ik er iets aan kon doen maar dit bezoek stond al een paar dagen en telkens maar uitgesteld door diverse redenen. Precies vandaag is de bewolking op sommige plekken hardnekkig en dan heb je pech. Ik bedenk me nog ff of ik niet ergens voor gestraft word omdat ik niet zo religieus ben (om het maar eens zacht uit te drukken) maar dan ben ik natuurlijk de enige. Drommen mensen kijken teleurgesteld omhoog en ja… weldra het beeld als een schim, steeds duidelijker, opdoemt vanuit de mist klinkt er groot applaus van de mensen. Erg grappig. Al met al toch nog een paar leuke foto’s kunnen maken. Weer beneden aangekomen willen we naar de suikerbroodberg. Dit is de andere hoge piek waar je een mooi uitzicht hebt over de stad. Met behulp van handen en voeten is de buschauffeur zeer bereidwillig ons advies te geven en binnen een mum van tijd zitten we in de gondel naar boven van deze toeristische topper. Wel grappig dat elke Braziliaan(se) zo erg aardig is en niets te veel is om uit te helpen. Zelfs in de metro worden soms aangesproken of we nog hulp nodig hebben. Je kunt gewoonweg niet verdwalen hier.
Via een tussenstation op bult nummer 1 gaan we verder en dan wederom een werelds uitzicht. Links het strand van Copacabana, dan de stad met het Christusbeeld op de achtergrond (ja nog steeds deels verhult in mist) en dan verder naar rechts het centrum van de stad en dan het binnenmeer van Rio… Ik voel het aan m’n lijf.. ja, dit is fantastisch! Een smsje van Frank noodzaakt me ff om m’n zonnebril op te zetten.
-
13 Januari 2011 - 17:06
Truus En Tiny Hoek:
Carlo wij hebben jou reisverslag gelezen en foto's gezien.
Wij vinden het geweldig dat je zo geniet van deze reis.
wij hopen dat je nog veel mag genieten van deze wereld reis.
Hou je ogen goed open geniet en kijk goed uit. -
13 Januari 2011 - 19:09
Paola:
Weet je....die foto in de mist heeft wel iets mystieks..... -
13 Januari 2011 - 20:44
Elly:
Ha Carlo was weer leuk om je verslag te lezen. En grappig dat waar je ook komt er toch altijd weer mensen zijn waar gelijk een klik mee is om een aantal dagen dingen te ondernemen. En natuurlijk heb je dat sneller als je alleen reist. Hoop voor je "shorttripmate" dat hij niet al te zeer zal schrikken als ie over een week afreist naar Down Under. De kranten staan hier vol van de overstromingen in Australië...
Geniet nog lekker van Brasil, en tot lezens weer.
Grtzzz Ellebel -
14 Januari 2011 - 07:46
Esther Laitenu :
Hey Carlo,
Heb nu m'n achternaam er maar bij gezet (geen idee hoeveel Esther's je kent :-))
Wat merk jij van de overstromingen in Rio? Moet ik me zorgen maken?
Leuk hoor, je reisverslag....jouw wereldreis gaat precies zoals het moet...veel mensen ontmoeten, hun verhalen aanhoren en een paar dagen mee optrekken en dan iedere dag nemen zoals die komt. Ben alweer benieuwd naar je volgend verslag. En leuk dat je er nu foto's bij hebt.
Geniet ervan!!
Liefs, Esther -
14 Januari 2011 - 08:27
Monique:
He Kareltje,
Geweldig om je verhalen te lezen, zo is het net of je er een beetje bij bent. Die chaos en gestommel in de hostels is mij niet geheel onbekend en dan komen er weer herinneringen naar boven. Ik vind het geweldig dat je zo geniet en alle mooie en niet mooie dingen op deze wereld in je opneemt. Wat zijn we dan toch maar een zeikerds in Nederland, haha...
Als je naar Aussie gaat, denk aan de overstromingen, Brisbane gewoon overslaan. Let op jezelf mannetje en ik denk aan je. Dikke zoen, Mo. xx
-
14 Januari 2011 - 10:56
Copper:
Hai C man,
Ben stiekem wel jaloers als ik 's nachts rij door het "mooie" Veghel. Ook hier wel in mist gehuld, als de wind verkeert staat en de rook van de Campina neer valt, maar toch......
Mezelf als tijdelijke wijkagent gemaakt van de altijd mooie en "kleurijke" Bloemenwijk.
Toch jammer dat ik nu geen koffie kan halen daar!!
Nog geen extra bomen in de tuin. Zodra deze er zijn hoor jij het!!
Ik volg de verhalen en dit maakt de laatste uren van de nachtdienst mooier en makkelijker!!
Karel zet hem op daar en geniet!!!
Vanuit het Veghelse op de voet gevolgt,
Janneke -
14 Januari 2011 - 11:48
Carla:
Hi Carlo,
Gaaf hoor al die verhalen en top dat je tijd en energie vindt om het zo secuur bij te houden. Die hostels zijn wat wennen in het begin maar na als je straks terugkomt zou je willen dat er iemand midden in de nacht zijn rugzak naast je bed gaat staan leeghalen met allerlei plastic zakjes erin, anders kan je niet slapen omdat het zo stil is:-)
Ga mooie avonturen beleven en leuke mensen ontmoeten maar ik heb zo'n vermoeden dat je dat prima gaat lukken!
Dikke kus -
14 Januari 2011 - 12:04
Wilma Janmaat:
Geweldig leuk dat je deze reis aan het maken bent. Het lijkt me fantastisch om Rio en omgeving te bezoeken!!! Geniet er maar van met volle teugen!!! De foto´s zijn juist heel apart, extra door die mist, maar kan me voorstellen dat je flink baalde toen de mist echt dicht zat. En heel interessant natuurlijk als je daar meerdere dagen zit en steeds nieuwe mensen ontmoet, sowieso all over the world.
Veel plezier en cuidado onderweg!
Hou je haaks en laat ons maar af en toe genieten van wat foto´s en verhaaltjes. Ik doe het je
n.l. niet na.........
Groetjes, Wilma -
14 Januari 2011 - 12:38
Job:
Hee Kareltje, hows life zo te lezen goed ??
En wij maar werken...........en nog eens werken,
Ps de sneeuw is weg hier dus het is weer normaal rijden.
Bljf de foto's er op zetten.....en geniet er van
Mazzls uit Olanda -
14 Januari 2011 - 12:38
Sofie:
Aller eerst vanuit Frankrijk de allerbeste wensen voor 2011. Vooral veel gezondheid, geluk en wijsheid. Wat gaaf dat je in Brasil zit, het land wat zeker op ons lijstje staat. Het liefst als het daar Carnaval is!! Ik geniet van je reisverslag!! Zo zie je maar de klasgenoten van onze periode zijn een enorm reislustig volkje, dikke kus en nog heel veel plezier -
14 Januari 2011 - 13:08
Diane:
Mooie mystieke foto. Kan altijd even je statief brengen.... -
14 Januari 2011 - 17:12
Ilonka En Jeroen:
Hè hallo daar, klinkt goed allemaal. Leuk om je op afstand wat beter te leren kennen. Je schrijft met gevoel( beetje dan) . Das leuk zeg mar. We will keep volgen you. Greets Ilonka en Jeroen -
15 Januari 2011 - 07:51
Duikelaar:
Ha die Carlo klink weer erg goed.
ook bij ons beginnen, mede door jou verhaal, de kriebels toe te nemen.
18 feb naar Down under.
Mochten we elkaar willen zien, we zijn in Melbourne van 21-02 tot 23-02, Adelaide van 26-02 tot 01-03, Perth 11-03 tot 15-03 dan Broome 15-03 tot 21-03 daarna een nacht in Darwin en weer terug naar huis. De tussen liggende tijd wordt opgevuld met Bushtochten.
Kijk maar of we bij elkaar in de buurt komen.
Greetz en geniet ervan mate
Ron, Leonne
-
15 Januari 2011 - 14:43
Mariëlle:
Leuk verslag weer Carlo, fijn dat je nog steeds geniet van de mensen daarzo en het "mistige" uitzicht! Beeld ik me nu in dat je hoogtevrees hebt daar op dat hekje.... ? -
16 Januari 2011 - 08:43
Inez:
Jeetje Carlo, wat bijzonder, wat intens, wat prachtig om dit allemaal mee te kunnen maken en te mogen beleven. We genieten van je verhaal en lezen je ontroering. Mooi man.
Heel ons gezin volgt je op de voet en gaat met je mee.
Liefs " Bessempjes" -
16 Januari 2011 - 10:37
Helene:
Dit is geweldig om te lezen....
ben zelf absoluut geen vlieger dus zal er ook nooit komen :-(
maar door dit mooie indrukwekkende reisverslag ben ik er toch een beetje ;-)
en onze "lieve" heer in de mist....prachtig !
geniet en blijf schrijven en foto's maken dan kan ik ook mee genieten ha,ha,ha
doei see you
-
16 Januari 2011 - 12:42
Edwin En Diana:
Ha Carlo,
Ik zit nog steeds op de telefoontje te wachten zoals afgesproken toch? Het is super om te zien en te lezen hoe goed het met je gaat. Dit is echt iets voor jou vinden wij. Wij hebben onze vakantie ook al geboekt en de reis gaat naar Kaapverdie. Verder gaat alles hier gewoon door eten,slapen,opstaan,werken en weer opnieuw (met allerlei ontspanning tussendoor!?).
Geniet ervan en als er iets is gewoon effu een belletje en we proberen je te helpen.
24 uurs service all inclusive!!
Hele dikke kus van Edwin en Lady Di vanuit een bewolt maar zwoel eindhoven
Doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
